Eergisteren deelde ik mijn eerste blog-bericht gedeeld via Facebook. Best eng…maar ook dat stond in het eerste hoofdstuk van het boek van Kelly; verleg je grenzen en doe de dingen die je anders niet zou doen. Ook komt er in het eerste hoofdstuk een collega kunstenares aan het woord. Zij vertelt dat zelfs mensen die nog nóóit hebben geschilderd, blij en zelfverzekerd uit haar cursus komen. Dat geeft moed en stelt gerust: dan kan ik het vast ook!
En…ik had de eerste dag heel wat lezers vond ik en zelfs gisteren en vandaag zijn er nog wat bij gekomen.
Gisteren was een muzikale dag. Na een ochtendje post zetten, was het ’s middags en ’s avonds muziek maken, een andere grote passie van mij. Sterker nog; ik ben er in afgestudeerd! En soms heb ik ook fluisteringen die me zeggen dat ik alsnog werk moet maken van díe passie. En met mijn partner Corné, die slagwerkdocent en mars- en showinstructeur is, geniet ik enorm van de muzikale wereld waarin we ons momenteel bevinden. Maar als ik er over nadenk om alsnog die wereld in te stappen, komen de angsten boven drijven; ik ben vast niet goed genoeg, zullen ze mij wel serieus nemen? Als klein vrouwtje in een mannenbolwerk? Geen schijn van kans denk ik dan gelijk…
Het toeval wil dat het tweede hoofdstuk van het boek juist gaat over die angsten. Angst voor falen, geen geld kunnen verdienen met je werk, dat het niet goed genoeg is. Oftewel: bang zijn dat je droom mislukt en daarom de angst om er überhaupt aan te beginnen. Zelfs Kelly, met zoveel talent, kende deze angsten en besefte dat die angsten haar fluisteringen tegenwicht gaven en haar creativiteit in de weg stonden. Hoe zij dat heeft opgelost? Met in actie komen, kleine stapjes nemen en niet gelijk verwachten dat heel het land je werk ziet en massaal koopt. Begin klein, laat het daarna groeien.
Ook spoort ze me aan om niet uit te stellen, dat heeft geen zin. Je creatieve geest is geduldig, zegt ze. Het maakt haar niet uit waar je bent, hoe druk je bent, of je huis wel schoon is en of je bang bent. Het hoeft niet wachten of het zogenaamde ‘juiste moment’, want dat bestaat niet!
Dat is dus de les van vandaag:
Goed bezig Gera, je blogs zijn inspirerend