Het laatste hoofdstuk van Kelly’s boek heet ‘Embracing the Journey’, omarm je reis, je creatieve reis. De laatste tijd heb ik veel ideeën opgedaan die ik wil uitwerken. Zo ben ik van plan om mijn eigen werk met mijn supermooie fotocamera vast te leggen en daarvan reproducties te laten maken op canvas om die vervolgens te gaan verkopen! Online, maar ook op de markten en fairs die hier in de omgeving worden gehouden om later, indien mogelijk, dit uit te breiden naar…tja…wie weet waar naartoe allemaal. We zullen het gaan zien en beleven; ik omarm het en zie waar het schip gaat standen. Dat is ook precies wat Kelly in haar laatste hoofdstuk ons vertelt; laat alles in je reis op je inwerken en laat de reis alle vragen beantwoorden, je hoeft niet alles van te voren helemaal uitgestippeld te hebben.
De creatieve reis komt met vragen als ‘hoe moet ik verder, wat is precies mijn stijl, doe ik het wel goed?’. Door je teveel met deze vragen bezig te houden, kunnen we onze creativiteit juist in de weg staan. Het is oké om teleurgesteld te zijn als iets niet lukt, maar het is ook oké om je gezegend en succesvol te voelen als dat zo is. Je moet vertrouwen hebben; je hoeft geen makkelijke oplossing te vinden, als je vragen maar gehoord worden. Je creativiteit beantwoord deze al doende, daar moet je in geloven en als je dat kunt, zul je zien dat dat een positief effect heeft op àlle aspecten van je leven.
Sta ook toe om alle negatieve emoties te voelen, te doorstaan, te uiten…en daarna loslaten en weer verder gaan. Maar negeer of vermijd ze niet! Ga oog in oog met al je angsten en handel tóch…dan overwin je ze en kun je eindeloos groeien in je proces.
Wat ik zelf merk in dit proces, is dat ik meer vertrouwen krijg in mijn creaties. Ik zie ze ook beter worden, mooier, volwassener…Het vertrouwen in de toekomst wordt ook groter…
Gemaakt voor de geboorte van Elva Julia, de 2e dochter van mijn vriendin
Vrij werk
De workshop van 5 juli ging helaas niet door, ik was daar nerveus voor, vond het allemaal een beetje eng. Nu kan ik 13 september in de ‘herkansing’. Ik vind het nog steeds een beetje eng, maar ik krijg er meer en meer juist enorm veel zin in. Ik heb zin om te leren, om te produceren, mij helemaal onderdompelen in het creatief bezig zijn. Helaas houdt de waan van alledag ook met andere dingen bezig en misschien is dat wel goed ook…ik wil toch ook geen zweverig schildertype zijn met allerlei artistieke luchtkastelen. Het gezins- en verenigingsleven houdt mij ook met beide voeten op de grond. En dat is ook niet verkeerd!
Liefs, Gera.
